Hopelijk kent u de website Canon Sociaal Werk - kijk ander hier even. Het is een webportal waar ik in 2007 het initiatief toe heb genomen en die klein is begonnen, maar die inmiddels is uitgegroeid tot een dynamisch platform waar stukje bij beetje de geschiedenis van de sociale sector wordt ontsloten. De site ontwikkelt zich met medewerking van velen tot het sociale geheugen van Nederland en dat kan in deze tijden dat alles anders moet bepaald geen kwaad. In 2014 vonden een kwart miljoen mensen hun digitale weg naar deze site. Van drie Canons (opvang, jeugdzorg, verstandelijk gehandicaptenzorg) zijn inmiddels ook succesvolle boeken gemaakt.

De Canon Sociaal Werk is onlangs, tot haar eigen verrassing, genomineerd voor de Geschiedenis Online Publieksprijs. De redactie heeft geen idee wie dat heeft gedaan, maar nu we in de race zijn willen we winnen ook. Een geschiedenisprijs voor het sociale geheugen van Nederland is in tijden van transitie een ijzersterk statement, aldus de redactie.

Er mag nog ruim een week gestemd worden. En alles wijst er op dat de Canon in een nek-aan-nek-race is beland met een andere mooie site: historiek.net - een algemene, commerciële geschiedenis-site. Om deze te kunnen verslaan hebben we elke stem nodig. Daarom zou ik je willen vragen - voor zover je dat nog niet gedaan hebt - of je de Canon-nominatie wilt ondersteunen door je stem uit te brengen.

Dat kan hier of klik anders op de afbeelding bovenaan.

Je stemt via je emailadres, en je stem wordt pas definitief als je deze an weer bevestigt. Wat je dus niet moet vergeten. (Je mag dus met meerdere emailadressen, meerdere keren stemmen.)

Alvast heel veel dank.

Vandaag mocht ik tijdens het KING-congres in de Brabanthallen in Den Bosch een kleine 700 gemeentemensen toespreken, en een toelichting geven hoe Pieter Hilhorst en ik dit jaar de innovatie van onderop een stem willen geven aande hand van 3D-labs.

Download hier de presentatie in pdf

Tijdens dit congres werd tevens de brochure gepresenteerd waarin de drie essays die Pieter Hilhorst en ik de afgelopen weken in De Groene Amsterdammer hebben gepubliceerd bijeen zijn gebracht. Het is een mooi boekje geworden.

Dit is de flaptekst:

#nabijheid, #integraal, #anti-bureaucratisch, #burgerkracht, #eigenkracht,
#eigenaarschap, #generalistisch, #preventief, #leefwereld, #integralekosten-
baten-analyse – de drie decentralisaties van zorg, werk en jeugd hebben nog voor ze op 1 januari 2015 een historisch feit waren al een heel nieuw vocabulaire opgeleverd. Het zijn woorden die vrijwel zonder uitzondering vernieuwing beloven. Vernieuwing van het sociaal domein, vernieuwing van de wijze waar op het georganiseerd is, vernieuwing van de rol die burgers erin spelen. Ze bieden de onderbouwing van de titel van deze brochure: Nabij is beter.

Pieter Hilhorst en Jos van der Lans zijn de afgelopen jaren ambassadeurs van deze drang tot verandering geweest. Maar niet alles verloopt altijd zoals de bedoeling was. In drie essays, die eerder in De Groene Amsterdammer verschenen, gaan zij op zoek naar de dilemma’s van de decentralisaties. Dat doen ze niet uit een soort afstandelijke belangstelling. Dat doen ze omdat ze komend jaar op de werkvloeren van de vernieuwing in 3D-labs op zoek gaan naar verhalen en praktijken die de Grote Beloftes van de decentralisaties waarmaken.

Het boekje kunt u opvragen door een mail te sturen naar: info@kinggemeenten.nl.

Maar de tekst is ook digitaal beschikbaar:

DOWNLOAD HIER DE TEKST ALS PDF-BESTAND

#kingcongres was vandaag zelfs even trending topic op twitter. In deze tijden van aanslagen toch best opmerkelijk.

1. #Verviers 2. #8YearsOfKidrauhl 3. #demarathon 4. België 5. #kingcongres 2015/1/15 21:13 CET #trndnl2015 http://t.co/tOVVBUluRT

— Nederland Trends (@trendinaliaNL) 15 januari 2015

Den Bosch is op zoek naar 'nieuwe adem'

Vier deskundigen lieten hun licht schijnen over heden en toekomst van Den Bosch.

door Robèrt van Lith

DEN BOSCH - "Dus heren en dames ambtenaren, bestuurders en politici! Laat de Bosschenaren tot u komen. Geef de creativiteit van de stad de ruimte. Laat de verbeelding haar werk doen. Gun de inwoners hun onorthodoxie. Lok de ondernemersgeest uit de tenten. En hou op met die zelfkwelling in ambitieloze beelden (conservatief, gezellig, gezapig) waar geen land, en al helemaal geen stad mee te bezeilen valt."

Met deze woorden sluit drs. Jos van der Lans zijn stadsessay De zelfkwelling van Den Bosch af. De cultuurpsycholoog is een van de vier experts die zijn gevraagd met een frisse blik naar de stad te kijken. De vier stadsessays zijn gebundeld in het zogenoemde memorandum Open blik op 's-Hertogenbosch. Het stuk dient ter inspiratie voor een debat over de toekomst van Den Bosch.

Het is de bedoeling dat de nieuwe gemeenteraad profijt trekt uit de uitkomsten van de stadsessays en daaropvolgende debatten. De vier essays leveren niet meteen hemelbestormende ideeën op, maar geven wel duidelijk aan waar Den Bosch zich de komende jaren op moet concentreren. En leggen hier en daar de vinger op de zere plek als het gaat om de bestuurscultuur. "De macht in Den Bosch geeft de indruk van een sociëteit, een herenmodezaak, het zijn heren op leeftijd die veel van elkaar weg hebben, vrouwen ontbreken nagenoeg, laat staan kleurlingen of jeugdigen", schrijft Van der Lans bijvoorbeeld.

Wie zijn stadsessay leest, kan de conclusie trekken dat in Den Bosch nog veel te verbeteren valt. Den Bosch lijkt volgens hem 'bevangen door een verlammende werking van het goede leven, de gezellige wierook van het verleden, de genoegzaamheid van de joviaalste stad van het land. En dat voelt niet goed.'
Van der Lans stelt vast dat Den Bosch een andere manier van besturen nodig heeft. "Een bestuur voor een samenleving die een krachtig vermogen ontwikkelt om zaken zelf te regelen", schrijft Van der Lans. Den Bosch lijkt niet warm te lopen voor die omslag, vindt hij. "In Den Bosch worden hete hangijzers breed uitgemeten, struikelt men over een brug, stoeit men jarenlang met het theater en moppert men over de 'monumentenmaffia'."

Toch is er wel het besef dat er een nieuwe bestuursmentaliteit moet komen in Den Bosch, aldus Van der Lans. Een niet genoemd voorbeeld is de tijdelijke invulling van de voormalige mengvoederfabriek De Heus. Hier geeft het college de 'vrijheid' aan particulieren en organisaties om er een culturele hotspot van te maken. Maar het beperken van regels blijkt in de praktijk niet zo makkelijk als gezegd, het is al tijden stil rond De Heus. "De voornemens om het anders aan te pakken lijken niet veel verder dan het geduldige papier te komen."
Den Bosch is volgens Van der Lans op zoek naar 'nieuwe adem'. "Er is misnoegen, onvrede over de bestuurlijke daadkracht, over de bestuurlijke cultuur, waarin elk probleem onder een vergrootglas komt te liggen."
Zonder de gemeente komt weinig tot stand, stelt Van der Lans vast. "Het ambtelijk apparaat speelt een robuuste rol, met burgemeester Rombouts en directeur stadsontwikkeling Willem van der Made als anchormen, heel veel lijnen lopen langs en door de burelen van het stadhuis." De decentralisaties en andere ontwikkelingen vragen volgens Van der Lans om een andere verhouding tussen burgers, professionals, ambtenaren en bestuurders in de stad. Hij heeft zo zijn vraagtekens bij de wil in Den Bosch om te veranderen: "Kan Den Bosch dat aan? Durft ze de seinen op groen te zetten?"

Prof. dr. Paul Schnabel stelt in zijn essay Met het oog op de toekomst dat het geen goed idee is om Den Bosch qua aanzien weer terug in de tijd van de middeleeuwen te brengen. Het in ere herstellen van de middeleeuwse Pieckepoort is in zijn ogen dus een slecht plan. Schnabel vindt ook dat de historische binnenstad kwetsbaar is. Schnabel pleit voor meer architectonische vernieuwingen, zoals het Paleiskwartier en De Haverleij.
Schnabel waarschuwt voor het 'musealiseren' van de binnenstad en voor 'filialisering' van de winkels. Den Bosch zou volgens
Schnabel meer aandacht moeten schenken aan de groene omgeving van de stad. Schnabel: "Een masterplan dat het kijkgroen tot beleefgroen maakt met wandel- en fietspaden. Het groen en de watersportfaciliteiten in Den Bosch en omgeving zouden het gebied nog een aanzienlijk hogere Freizeitwert kunnen opleveren."

Lees hier de vier volledige stadsessays over Den Bosch

Het bezoek aan mijn website stijgt nog steeds. Stond de teller eind 2013 op 31 december stil op 68.650, in 2014 registreerde de site bijna vijfhonderd bezoeken meer: 69.118. Dat leek in de loop van 2014 veel meer te worden, maar in december 2014 stagneerde de groei plotseling. Nader onderzoek leert dat de teller bij de provider zes dagen niet heeft gewerkt, bij een gemiddelde van zo’n 200 bezoeken per dag, zouden we dus iets meer dan 1200 erbij op moeten tellen. Scoorde die maand in 2013 nog zo’n 5600 bezoeken, een jaar later waren dat er daardoor ‘maar’: 4159. Het gevolg was dat de eindscore net niet de 70.000 overtrof. Maar goed, dan hebben we een mooi doel voor 2015.

In augustus 2014 bestond de site precies tien jaar. In totaal had de site toen 456.824 bezoeken geregistreerd. Een ongelooflijk aantal. We weten inmiddels dat zo’n driekwart van deze bezoeken niet langer duren dan dertig seconden, maar goed voor de andere kwart bezoeken (dat is dus meer dan 112.500) geldt dat ze in ieder geval iets gelezen hebben. Je zou willen dat ik zoveel boeken verkocht.

Nu zijn het ook niet allemaal verschillende mensen. Er is een soort ‘achterban’ ontstaan, dat wil zeggen bezoekers die met een vaste regelmaat een kijkje komen nemen. En dus ook regelmatig een bijdrage leveren aan het oplopen van de statistieken, maar dat zijn er hooguit een paar honderd. De rest vliegt binnen om bijvoorbeeld na een twitter-bericht een keer een tekst op te halen of belandt met wat gegoogle op de site. Nou ja, wat ik maar wil zeggen is dat het een ongehoord krachtig middel is om datgene wat je schrijft met een groot publiek te delen. Het geeft een gevoelvan onafhankelijkheid: voor pybliciteit ben ik niet meer alleen afhankelijk van de klassieke media. Ik heb inmiddels voldoende mogelijkheden om bezoekers te verleiden kennis te nemen van wat ik produceer.

2014 had zoals alle voorgaande jaren een paar pieken in het bezoek. Het gemiddelde dagbezoek ligt net onder de 200 en echte topdagen zijn de dagen dat het bezoek boven de 300 uittorent en dat soms dan een aantal dagen achtereen.

Soms zijn ze moeilijk te duiden. Op 2 februari verwelkomt de site bijvoorbeeld 307 bezoeken. Er is eigenlijk niks te beleven, of het moet deze foto zijn die ik via twitter op mijn weblog heb geplaatst die dag. Met als enige bijschrijft: Mantelzorg van de toekomst.

Maar er is wel een top 5 te maken van wat ik maar even bezoekhoogtepunten noem:

1. De meeste bezoekers trok mijn botsing met de hoofdredactie van Aedes Magazine, die zich in twee etappes voltrok. Het eerste treffen vond plaats vanaf 7 augustus toen mijn column ‘Helden van de terugtocht’ werd geweigerd en deze die dag wel in de Volkskrant werd geplaatst. Dat trok in een week zo’n 1500 bezoeken, Daarop volgde half september een tweede piek, toen mijn vervolgcolumn opnieuw werd geweigerd en er voor mij niets anders opzat dan na acht jaar mij als columnist terug te trekken. Wilt u het nog eens nalezen, surf dan naar het weblog van 7 augustus en verder en vanaf 17 september. In totaal trok de affaire zo’n 2500 bezoeken.

2. Een tweede piek viel daarmee samen en dat mijn OMOOC-college over de geschiedenis van de drie decentralisaties. Dat maakte onderdeel uit van een reeks colleges die vanaf begin september wekelijks online gingen. In een klein kwartiertje probeer ik alle achtergronden, mogelijkheden en moeilijkheden van de drie decentralisaties te schetsen. Op YouTube is het college inmiddels zo’n 2600 keer bekeken, ik denk dat er toch zeker ook zo’n 1000 mensen dat via een bezoek aan mijn website hebben gedaan.

3. Een absolute piek vormde eerder het jaar de publicatie en digitale verspreiding van Een wijkgerichte aanpak: HET FUNDAMENT, vanaf eind maart. Een dun boekje, geschreven in opdracht van het ministerie van BZK waarin de achtergronden en voordelen van een wijkgerichte aanpak uit de doeken worden gedaan. Naast het ministerie van BZK was de brochure ook via mijn site te downloaden. Dat trekt in een week toch zo’n 1000 bezoekers naar de site.

4. In oktober valt het een piek te noteren als half oktober vrijwel tegelijkertijd mijn column in het Tijdschrift voor sociale vraagstukken als het essay dat ik samen met Pieter Hilhorst over Eigen Kracht heb geschreven voor de Groene Amsterdammer online gaan. Beide verhalen gaan over de mogelijke verwording van het eigen kracht denken. Goed voor zo’n 1200 bezoeken in een week. Het is een verhaal waar mensen op dat moment kennelijk erg behoefte aan hebben.

5. En dan zijn er nog een paar pieken die ongeveer gelijk zijn en net boven de 300 uitkomen. Begin maart betreft dat de publicatie van het boek Decentraal (samen met Nico de Boer, valt eigenlijk een beetje tegen want het is een heel goed boek), begin juni het afscheid van Chris Keulemans als directeur van de Tolhuistuin, wat voor velen toch als een verrassende mededeling kwam. En eind juni mijn column in het Ttijdschrift voor sociale vraagstukken over het wensdenken dat nogal eens ten grondslag ligt aan de uitwerking van de decentralisaties.

Al dat bezoek ontstond overigens niet spontaan, maar werd aangejaagd door berichten op twitter, waar ik in oktober mijn 5000ste volger mocht verwelkomen. Daarmee wordt het een enorm krachtig medium om informatie te ontvangen en te verspreiden. En mensen tot een bezoek aan deze site te verleiden.

De leukste nieuwjaarswens kwam dit jaar - evenals alle jaren daarvoor - van de vormgevers Erik van Rosmalen en Janneke Schenk (en hun achterban), die de vormgeving verzorgen van de Canon-boeken en sinds jaar en dag de wereldberoemde BO-Nieuwsbrief.

De website Canonsociaalwerk.eu groeit elk jaar fors. Dit jaar kunnen we voor het eerst een top 15 samenstellen van de meest bezochte vensters. Niet verrassend in deze tijden van decentralisaties is dat het WMO-venster bovenaan prijkt. daar staat nog eens precies te lezen waar het allemaal om begonnen is. Wel verrassend is de tweede plek van het venster empowerment uit de GGZ-canon. Die hoge plaats heeft alles te maken met het feit dat als je op de term empowerment googelt dat dan dit venster meteen op de eerste pagina verschijnt. Mooi is het om te zien dat vensters die verwijzen naar de oudere geschiedenis, zoals het venster over weeshuizen en het Concilie van Tours, toch hoog scoren. Verder zijn er natuurlijk altijd een paar 'gouwe ouwe', zoals Carel Muller, Eelco Brinkman en Hans Achterhuis.