‘ U zult begrijpen dat ik buitengewoon verrast was toen mij het verzoek bereikte om columns te gaan schrijven voor het tijdschrift DANS. Dat leek mij niet direct een goed idee, maar de redactie meldde dat dat juist wel leuk was: een frisse blik van buiten. En zo schrijf ik nu dus sinds de zomer van 2004 columns voor een danspubliek. Dat was wel even wennen. (…) Zo riep ik toen ik het even niet meer wist de danswereld in mijn derde column maar meteen op om ‘groot te denken’. DENK GROOT, schreef ik op het einde van mijn stukje. Dat is een oude truc die ik iedereen bijzonder kan aanbevelen. Als u een beleidsvisie moet schrijven of een stuk over de toekomst of een subsidieaanvrage, en u weet er geen einde aan te breien, dan schrijft u gewoon: ‘Denk groot’. Dat slaat nergens op – want niemand heeft de neiging om klein te denken - maar het werkt wel. Bij mij ook, want de column werd prompt geciteerd door staatssecretaris Medy van der Laan bij de opening van de Dansdagen in Maastricht. Zij eindigt daar haar betoog als volgt: Om u extra te inspireren citeer ik tot slot uit een column van Jos van der Lans, uit het april-nummer van Dans. Hij zegt daarin – naar aanleiding van het populaire programma ‘Dancing with the stars’: ‘Denk groot! Voor dansen zal straks een enorme markt zijn. Wees erbij voor vreemden met de buit ervan door gaan!’ Ik sluit me daarbij aan: Dames en heren: denk groot! U bent het met z’n allen meer dan waard!’