Tijdens mijn politieke carrière als Eerste Kamerlid (1999-2007) was ik een van de eerste politici die in 2004 een eigen - tamelijk primitief - weblog begon. Eerst vooral vanwege mijn politieke activiteiten/meningen, maar in de loop der tijd steeds meer over mijn publicaties en publieke optredens als journalist en publicist. Zo werd het weblog een etalage voor iedereen die op hoogte wilde blijven van mijn gepubliceerde artikelen en columns, van gebeurtenissen waar ik bij ben geweest, van observaties die ik doe, van meningen die in mij opwellen, of van andere persoonlijke wetenswaardigheden.
Het is geen dagboek, maar wel een soort maandboek geworden, waar ik zelf regelmatig in terug blader om nog even na te gaan hoe het ook al weer zat.
Na 15 jaar heb ik zojuist Twitter vaarwel gezegd. Ik was er de laatste jaren toch al niet meer actief. Het kostte ook de nodige moeite om mijn inloggegevens boven water te krijgen. En het was even zoeken om de juiste knoppen te vinden. Maar nu is het zover.
Ik heb er vijftien jaar opgezeten. In het begin met heel veel plezier. En succes, want Pieter Hilhorst en ik hebben met behulp van Twitter het Broodfonds een boost gegeven door het derde zelfstandige Boroodfonds in Nederland op terichten, waarna de Broodfondsen (overigens vooral door de inspanningen van de broodfondsmakers) zich door het hele land begonnen te verspreiden. Dat was in de tijd dat sociale media nog vooral een nieuwe vorm waren om snelle verbindingen te leggen en mensen zo direct en effectief mogelijk te informeren. Mij heeft het lange tijd enorm geholpen. Na zo’n tien jaar telde ik 6000 volgers.
Enfin, het verhaal is bekend. De vrijplaats werd bezet door anonieme krachten, die onder de dekmantel van pseudoniemen elke vorm van beschaving achter zich lieten en ongeremd hun vuil begonnen te spuiten. Toen Musk het overnam was het medium defintief een prooi van alle lieden die onder het mom van vrijheid van meningsuiting van geen enkele begrenzing meer willen weten. En ook niets op hebben met lessen die het verleden misschien met zich meedraagt.
Populisten verwijten de elite dat ze in een bubbel leeft. Nu hebben ze een geheel eigen bubbel, waar ze de redelijkheid hebben verdreven. Mijn oproep zou dan ook zijn dat ieder weldenkend mens dit zwarte toneel verlaat. Mijn voorspelling is dat de lol er voor het leger van anonieme zuurpruimen er snel af is. Met als risico dat ze dan naar die sociale media verhuizen waar ze opnieuw hun gram kunnen halen. Maar dat zien we dan wel weer.
jan29
Herpremiere van unieke documentatie over het opbouwwerk
In het kader van de activiteiten ter gelegenheid van Honderd jaar opbouwwerk 1925-2025 ging gisteren op het Movisie-plein na een halve eeuw vergetelheid een unieke documentaire over het opbouwwerk in herpremiere. Ik mocht de film inleiden. Meer over de context en de achtergronden van de film vind je hier in de Canon.
jan14
Essay: Waarom samenlevingsopbouw opnieuw noodzakelijk is geworden
In 2022 schreef ik ter gelegenheid van het 75-jarige bestaan van het Provinciaal Orgaan Noord-Brabant (tegenwoordig PON|Brabant) een essau dat verscheen in de jubileumbundel: Patrick Vermeulen & Chris van Koppen (red.) (2022), Een ander land. Pleidooi voor een duurzame samenleving. Uitgeverij Boom, ISBN 9789 0244 4996 5, pp. 121-141.
De tekst is nog steeds actueel, of misschien wel actueler dan in 2022. Vandaar dat ik henm nu ook op mijn website heb geplaatst. Je kunt hem lezen door hier op te klikken of op de afbeelding hierboven.
jan13
Nieuwe Canon-podcast: #14 Het verhaal van Hein Knuttel en Pro Juventute
Aflevering 14
Het verhaal van Hein Knuttel en Pro Juventute Geschiedenis jeugdzorg 1940-1975
Een diepgewortelde wil om de kansen van kwetsbare kinderen te vergroten kenmerkte Hein Knuttel (1919-1980), vanaf 1940 tot 1975 werkzaam in de kinderbescherming, waarvan een kleine 20 jaar als directeur van Pro Juventute in Zwolle. Aan de hand van dagboeken, brieven en historische documenten schreef zijn dochter Elseline (1955) een fascinerende biografie over haar vader. In deze podcast vertelt ze waarom het verhaal van haar vader en Pro Juventute juist in deze tijd waarin de kritiek op de jeugdzorg aanzwelt verteld moet worden.
De biografie De romantiek van het doen. Portret van Hein Knuttel (1990-1980) en een kijk op de kinderbescherming van 1940-1975 is te bestellen bij Uitgeverij De Inktvis
jan8
Eerste podcast in miniserie over Honderd jaar opbouwwerk 1925-2025
In 2025 bestaat het opbouwwerk in Nederland 100 jaar. Paul Vlaar heeft de helft daarvan actief meegemaakt. Vanaf 1974 werkte hij in Leeuwarden, Groningen en Nijmegen, en bij het NIZW en Movisie waar hij vorm gaf aan de beroepsontwikkeling van het vak. Inmiddels is hij 72, gepensioneerd en in zijn eigen buurt in Arnhem zeer actief in de energietransitie. In deze podcast vertelt Paul Vlaar zijn verhaal over een halve eeuw opbouwwerk en blikt hij vooruit op de toekomst.
Dit is aflevering 13 van de geschiedenis podcast van de Canon sociaal werk en de eerste aflevering van een miniserie over honderd jaar opbouwwerk, 1925-2025. Meer informatie over de activiteiten tijdens dit jubileumjaar vind je op de website www.canonsociaalwerk.eu. In de Canon samenlevingsopbouw op deze website kan je alles te weten komen over de geschiedenis van het opbouwwerk.
jan1
Jubileumjaar is begonnen!!!!
Klil op de afbeelding of hier voor het activiteiten-overzicht.
