Canon van modern sociaal werk in Nederland |
| 1985 Elco Brinkman & de zorgzame samenleving | |||
 | Elco Brinkman (1948) treedt als jonge CDA-politicus in 1982 toe tot het kabinet-Lubbers als minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur (WVC). Hij maakt zich als minister sterk voor een ‘zorgzame samenleving’, een samenleving waarin niet de overheid voor mensen zorgt, maar waarin de mensen voor elkaar zorgen. Dat levert hem veel hoongelach op van de progressieve elite die in de zorgzame samenleving een terugtocht naar de benauwde sociale controle van de jaren vijftig zien. Brinkman trekt zich daar weinig van aan en baant de weg voor een manier van denken over welzijn waarin de zelfverantwoordelijkheid van burgers centraal komt te staan. Hij haalt een streep door de nationale welzijnsplanning. Met de introductie van de Welzijnswet in 1987 maakt hij een einde aan alle Haagse welzijnssubsidieregelingen en geeft hij de regie over de sector en het geld in handen van de gemeenten. De welzijnsbobo’s roepen om het hardst dat de gemeenten er ‘lantaarnpalen’ van gaan kopen, maar dat blijkt in de praktijk mee te vallen. Het geeft wel de stoot tot een eindeloze reeks reorganisaties en fusies. De tijd dat elke doelgroep een eigen werksoort heeft is definitief voorbij. |
||
Literatuur:
|
|||
| Links: |
|||
De ontwikkeling van deze CANON wordt gesteund door:
